“üzgünüm yorulmamı bekleyenlere iyi haberlerim yok her yorgunluk enerjimi tetikler her üstten bakış her görmezden geliş anlarım ki tükenenler var tükendikçe başkalarınıda tüketmek, dertleri yaprağa, çiçeğe, meyveye sararak olgunluğa ve sonra yeniden dirilmeye duruyorum cümlelerim ürküten bir canlıya dönüşür kimi gözlere anlarım ki orada musayım yumuşak cümlelerim bıyık...

bana kızacaksınız biliyorum ama yine de söz yerini bulmalı. mübarek akşamlarınız sizin olsun, kutsanan yalanlarla, Nebi-sav-nin yolunu hayattan kopardınız. milyonlarca âminler, nebi-sav-yi kutsayarak ötekileştiriyor. kandil kutlu olsun da görsünler. siz annelerinizi ve kız çocuklarınızı, diri diri topluma gömüyorsunuz. hayatı batıdan devşirip yaşıyor, senenin belli günlerinde, sanki günah çıkarır...